سير تاريخي ارزيابي عملكرد سازماني به شرح جدول زير است:

جدول ۱-۲ : سير تاريخي ارزيابي عملكرد

ماخذ: ۱۹۹۴, zairi

۹-۱-۲- ديدگاه هاي ارزيابي عملكرد

در خصوص ارزيابي عملكرد دو ديدگاه مطرح است:

الف) ديدگاه سنتي اين ديدگاه در گذشته وجود داشته و صرفا ارزيابي عملكرد را در بعد فردي مطرح مي كرده و نهايتا به قضاوت در خصوص عملكرد افراد مي پرداخته است.

ب) در ديدگاه نوين بحث مديريت عملكرد مطرح مي باشد و ارزيابي عملكرد، بخشي از برنامه مديريت عملكرد تلقي مي شود به طوري كه ارزيابي عملكرد علاوه بر بعد فردي در سطح گروه و سازمان نيز مطرح است و هدف از آن صرفا قضاوت بر درستي يا نادرستي عملكرد نيست بلكه هدف اصلاح و بهبود مستمر عملكرد سازمان مي باشد (طبرسا، ۱۳۷۸: ۶)

جدول شماره ۲-۲: تفاوت ديدگاه هاي سنتي و نوين در ارزيابي عملكرد

ماخذ: (طبرسا ، ۱۳۷۸ : ۶)

ابزار سنجش عملكرد با معيارهاي مالي داراي نارسايي هايي است كه عمده ترين آنها به شرح زير است:

 

• معيارهاي سنجش مالي عمدتا كوتاه مدت و غير استراتژيك هستند؛

 

• ارزيابي مبتني بر اطلاعات گذشته است؛

 

• ارزيابي ها عمدتا يك بعدي است؛

 

• ارزيابي ها فقط به اطلاعات حسابداري متكي است و متغيرهاي مهمي مانند كيفيت ، نوآوري و رضايت مشتريان در آن لحاظ نمي شود.

در ديدگاه نوين ارزيابي:

 

• نقش ارزيابي كننده، مشورتي و تسهيل كنندگي است ، نه قضاوت و اندازه گيري صرف عملكرد.

 

• دوره مورد توجه ارزيابي آينده است نه گذشته.