پايان نامه تعريف هيجان خواهي

تعريف هيجان خواهي

طبق نظريه «ماروين زاكرمن» هيجان خواهي تحت عنوان نياز به تجارب و احساس هاي گوناگون، پيچيده، بديع و بي سابقه و تمايل به خطر جويي تعريف شده است نكته مهمي كه بايد در اينجا متذكر شد آن است كه يكي از عناصر اصلي هيجان خواهي تمايل يا اشتياق به خطر جويي است، در حاليكه نتيجه رفتار كاوشي اشارت بر اين كه خطر جويي اغلب برانگيزنده ترس است و ترس با رفتار كاوشي ناهمساز يا غير قابل تلفيق است.

در چندين نظريه نيز چنين فرض شده است كه هيجان هايي از قبيل ترس باعث سطوح انگيختگي بالا مي شوند، به همين دليل، ترس مانع كنجكاوي موجودات ميشود (يعني از هيجان خواهي و كسب تجربيات جديد، خودداري مي كنند).

زيرا آنها در سطح بهينه انگيختگي هستند و اما جالب است كه زاكرمن توانسته است تمايل افراد را با خطرجويي به كاوشگري ارتباط دهد. به همين دليل اگر فردي در مرحله خاصي از هيجان خواهي باشد، به همان نسبت خود را از نظر كاركرد عملي در معرض آزمايش قرار مي دهد.

اين موضوع بر روي نياز براي تجارب جديد و متنوع تمركز مي كند، از طريق رفتار بي بند و بارانه (سهل انگارانه) كه شامل فعاليت هاي خطرناك، شيوه غير متعارف زندگي، و عدم پذيرش يكنواختي مي باشد. هيجان خواهي براي ربط دادن حوادث با يكديگر ارائه مي شود.

يكي از دلايل مهم به اين مسئله، از اين حقيقت نشأت مي گيرد كه اين يك فعاليت تقويتي متقابل است، بدين معنا كه اگر پيامد يك عمل مانند يك جنايت، باعث اثر مثبت در فرد مجرم شود دوست دارد كه آن را تكراركند(كيركالدي،كر،ترينپوپ،۱۹۹۸).

دومين ويژگي، شخصيت است كه بر اساس خلق و خو، انگيختگي و سطح بهينه ي تحريك قرار دارد. طبق نظر ماروين زاكرمن (۱۹۷۹)، ساختار هيجان خواهي به مقدار انگيختگي كه دستگاه عصبي مركزي شخص (مغز و نخاع شوكي) از منابع بيروني تحريك نياز دارد، مربوط است. طبق نظر زاكرمن، هيجان خواهي صنعتي است كه ويژگي آن نياز به هيجان و تجربه هاي متنوع، جديد و پيچيده و ميل اقدام به خطرهاي جسماني و بدني به خاطر خود اين تجربه هاست. فرد هيجان خواه، تحريك بيروني دائمي مغز را ترجيح مي دهد، از كارهاي عادي خسته مي شود و مرتباً در جستجوي راه هاي براي افزايش انگيختگي از طريق تجربه هاي هيجان انگيز است. فرد كم هيجان خواه، هجوم مداوم تحريك مغزي كمتري را ترجيح مي دهد و كارهاي عادي را نسبتاً خوب تحمل مي كند ( ريو، ۱۳۸۰).

به طور نمونه، نوجواناني كه به عنوان ماجراجويان و هيجان خواهان پرخاشگر در نظر گرفته مي شوند هنگامي كه تنها يا با دوستان خود هستند در مقايسه با زماني كه با والدين خود مي باشند، با سرعت بيشتري رانندگي مي كنند. افراد هيجان خواه در هر سني كه باشند نسبت به آنهايي كه هيجان خواهي كمتري دارند دوست دارند در هنگام رانندگي به اتومبيل جلويي خود بچسبند (يا با فاصله اندكي از ماشين جلويي خود رانندگي مي كنند) (مايلين،۱۹۹۲).

افراد هيجان خواه با حالت مستي رانندگي مي كنند با اين حال رانندگي از روي بي پروايي و جسارت و با هيجان خواهي در نوجوانان وجود دارد. بررسي هاي ديگر نشان مي دهد كه اين خصوصيت در رده هاي سني ۲۵-۲۳ سال هم ديده ميشود (ارن،۱۹۹۱).

۲-۴-۲۱٫نظريه هيجان خواهي ماروين زاكرمن:

از اوايل دهه ي (۱۹۷۰) ماروين زاكرمن يكي از روانشناسان دانشگاه دِلِه وير پژوهش هاي وسيعي در جنبه ي محدودي از شخصيت كه هيجان خواهي مي نامد، آغاز كرده است او معتقد است كه اين پديده يك صفت ارثي است كه با نياز به احساس ها و تجربه هاي متنوع، بديع و پيچيده و ميل به خطرجويي جسماني و اجتماعي به خاطر چنين تجربه هايي تعريف مي شود (شولتز و شولتز، ۱۳۸۱).

زاكرمن جهت سنجش ميزان هيجان خواهي مقياس هايي را به وجود آورد. تحقيقاتي كه با بهره گرفتن از مقياس هيجان خواهي انجام شد؛ نشان داد كه بين انسان ها از لحاظ ميزان هيجان خواهي تفاوتهاي زيادي وجود دارد. به علاوه به نظر مي رسد، هيجان خواهي خصلتي است كه در موقعيت هاي گوناگون از همساني برخوردار است (اتكينسون، اتكينسون و هيلگارد، ۱۳۶۸).

بررسي هيجاني (حسي)، آثار پروفسور روانشناسي در ميان بهترين هاي جهان نشان اختصاصي پروفسور ماروين زاكرمن، مقاله اي در مورد هيجان خواهان (۱۹۷۱) به عنوان يكي از مؤثرترين و برجسته ترين آثار در تاريخ روان شناسي است كه همزمان با آثار محققاني همچون سايموند فرويد، اسكينر، جين پايگت مي باشد. مقاله زاكرمن « ابعاد هيجان خواهي» يك ابزار سنجش شخصيتي جامع و فراگير معروف به مقياس هيجان خواهي (SSS) را توضيح مي دهد. وي شركت كنندگاني كه با اين بيانات «من گاهي اوقات دوست دارم كارهايي انجام دهم كه كمي ترسناك هستند»، «من بعضي از چيزها را فقط به خاطر هيجانش دوست دارم»، موافق هستند را راهنمايي مي كند، مقياس هيجان خواهي (SSS) به روان شناسان كمك مي كند تا گرايشات هيجان خواهي را ارزيابي كنند. يك طبقه بندي شخصي (فردي) اولين بار توسط زاكرمن در سال ۱۹۶۴ ارائه شد، وي توضيح داد كه افراد هيجان گرا به هيجانات شديد، تجربه هاي پيچيده، بديع و متفاوت علاقه شديد دارند.مطالعات  زاكرمن در مورد افراد هيجان گرا (هيجان خواه) تأثير عميقي بر درك ما از آزمايشات شخصيتي داشته است اين گفته ي پتي جوهن ويراستار و پروفسور روان شناس از دانشگاه ايالت اُياهو مي باشد. وي مي افزايد: «من اثر ذاكرمن ستايش كرده ام و بنابراين من از اينكه يكي از مقاله هاي وي را در كتاب خود مي گنجانم بسيار خوشحالم »(راين،ليوبر،استين هاور،۲۰۰۲)

۱- Trimpop,Kerr,******kaldy

۱-Leober Raine , Leober ,Steinhauerل