دانلود پايان نامه مديريت درباره عوامل مؤثر بر توانمند سازي

عوامل مؤثر بر توانمند سازي

عوامل موثر بر توانمند سازي را مي توان  به صورت ذيل تقسيم بندي نمود:

۱٫توانمند سازي وعوامل فردي

 

• فرد بايد توانمندشدن را براي خود بپذيردواحساس موثربودن،شايستگي،حق انتخاب، رضايت شغلي در وي تقويت شود.

 



 

 

• توانمندسازي يعني تغيير در متغيرهاي پنداري مانند پندار از محيط، شغل، رفتار رهبر، تعبير و تفسير فردي از معني دار بودن شغل(توماس و ولتهووس[۱]،۱۹۸۵،۲۴).

 

• توانمند سازي يعني داشتن اعتماد به نفس و اخلاق كاري قوي(مارتين، ۱۳۷۳، ۱۶).

 

• تغيير نگرش و به تبع آن تغيير رفتار كاركنان از داشتن به خوا ستن.

 

• جهت دار شدن تصورات فرد از آينده.

   

  • تقويت عقايد و ايجاد اعتماد به نفس در خود و تلاش در جهت اثربخشي فعاليت­ها(گوردن، ۱۳۷۲، ۴۲)

   

  • توانمندي حالتي در ذهن است و هر فردي با حالت ذهني توانمند بالندگي گوناگوني را به شرح      زير تجربه مي كند(رفيق، ۱۳۸۱، ۵۳ ):

 

• احساس كنترل بر نحوۀ انجام كار

 

• احساس آگاهي نسبت به محيط كار

 

• احساس مسئوليت پذيري نسبت به نتايج كار فردي

 

• احساس سهيم بودن در مسئوليت وعملكرد واحد و سازمان

 

• احساس برابري در دريافت پاداش هاي متناسب با عملكرد فردي و جمعي

 

• خود باوري كه عواملي چون تجارب گذشته، تجزيه وتحليل موقعيت، ارزيابي منابع و محدوديت­هاي فردي و قضاوت فرد،  در خصوص كفايت خود بر انجام كار آن  مؤثر است از عوامل  فردي  مؤثر بر توانمندسازي مي باشد(باندورا، ۱۹۸۶،۲۰).

 

• منبع توانمندي در درون افراد است. قبل از آنكه به كاركنان گفته شود چه كار كنند، بايد آنها به خوبي وظايف خود را درك كنند(ماري[۲] ، ۱۳۸۲، ۴۶).

 

• توانمند سازي يعني توانايي تصميم گيري و اقدام مناسب و به موقع.

۲-  توانمندسازي وعوامل سازماني

عوامل درون سازماني

 

• دادن قدرت، آزادي، دانش و مهارت به كاركنان براي تصميم گيري در انجام امور به صورت مؤثر(دفت[۳]، ۱۳۸۰، ۲۵)

 

• توانمند سازي، دادن قدرت به افراد نيست. افراد همواره داراي قدرت(به صورت دانش و انگيزش) هستند كه بتوانند كار خود را به طور مطلوب انجام دهند. توانمند سازي، آزاد كردن اين قدرت است(جان كارلوس[۴]،۱۹۸۵، ۱۵).

 

• القاي حس لياقت و شايستگي در كليه امور.

 

• افزايش سطح مشاركت كاركنان و خود تشخيص دهي آنان.

 

• دادن قدرت، اختيار و مسئوليت به كاركنان براي تصميم گيري با تاكيد بر مسئول بودن كاركنان نسبت به نتايج كار(ريموند[۵] ، ۱۳۸۰،۳۳).

 

• ايجاد قدرت تطابق با شرايط محيط اطراف، به وسيله چهار عامل اصلي(گوردن، ۱۳۷۲، ۷۲).

 

• حمايت عاطفي افراد زماني كه درگير امور استرس زا هستند.

 

• تشويق ودادن بازخورد به آنها

 

• معرفي افراد موفق واثر بخش به عنوان  نمونه

 

• كسب تجربه از طريق آزمون وخطا

 

• تغيير ساختار سازماني از هرمي به دايره اي

 

• مشخص بودن جايگاه فرد، گروه و مدير درسازمان و وجود عدم تمركز

 

• واگذاري اختيارات رسمي و قدرت قانوني به كاركنان به منظور افزايش كارايي و ايفاي نقش مفيد در سازمان.

 

• حفظ انعطاف پذيري ساختار سازمان.

 

• كاستن از كنترل و مديريت­هاي متمركز و سپردن آنها به گروه ها وافراد.

 

• افزايش حيطۀ نظارت(در سازمان هاي توانمند، مديران افراد بيشتري را نسبت به سازمان هاي سنتي، سلسله مراتبي اداره مي كنند و تصميم گيري بيشتر به زير دستان واگذار مي شود( مالون، ۱۳۷۵، ۶۱).

 

• مديران بيشتر نقش مربي دارند تا فرمانده و به كاركنان در حل مسائل كمك مي­ كنند و كاركنان مسئوليت بيشتري مي پذيرند( كلر و دن سيريو، ۱۳۷۴، ۳۶).

 

• در يك سازمان توانمند، كاركنان به عنوان سهام دار قادر به مشاركت هستند. آنها هم به صورت فردي و هم گروهي(تيمي ) پويا بوده ودر تصميمات استراتژيك مشاركت دارند(گارفيلد، ۱۳۷۱، ۲۸).

 

• انعطاف پذيري، پاداش براي مشاركت، فقدان تنبيه براي ريسك پذيري، برنامه عملياتي، حمايت از تركيب كار و زندگي خانوادگي، از ضروريات توانمند سازي است.

 

• اطلاعات لازم به كاركنان براي شكوفايي مهارت ها وتواناييهاي آنها( بهبود مستمر).

 

• توانمند سازي با اعمال فشار مديران و دستورالعمل­ها تحقق نمي­يابد، بلكه فرايندي است كه لازمه اش پذيرش فرهنگ توانمند سازي ومشاركت  كاركنان است.

 

• چند مهارتي بودن، آموزش هاي متعدد گروه هاي كاري خود گردان و ساختار افقي، عوامل سازماني توانمند سازي در سازمان هستند( ماسي و همكاران[۶] ،۱۳۷۴، ۴۶).

 

• جريان آزاد اطلاعات دربارۀ اهداف و جهت گيريهاي سازمان، آموزش ضمن خدمت، توسعه مداوم مديريت مؤثر و مهارت هاي رهبري در همه كاركنان، مربي بودن مديران، وجود منابع مورد